Overslaan en naar de inhoud gaan
Waterbuskapitein Anouk van Craeymeersch.
Waterbuskapitein Anouk van Craeymeersch: “Thuis zijn is ook zo lekker”.

Waterbuskapitein Anouk: "De lange strek blijft altijd trekken"

De binnenvaart is nog een door mannen gedomineerd wereldje. Vanwege het vanouds sterk fysieke karakter van het werk moet je de vrouwelijke schippers met een lichtje gaan zoeken, maar die zijn er wel degelijk. De scheve verhoudingen binnen de sector zijn soms ook zichtbaar in de beloningen, zelfs bij het openbaar vervoer over water – met de Waterbus. Er wordt hard aan gewerkt om dit verschil gelijk te trekken. 


Voor de half-Vlaamse gezagvoerster Anouk van Craeymeersch (40) is het een extra reden geweest om in de ondernemingsraad te komen van het bijzondere vervoersbedrijf en haar mannetje te staan. Ze vaart met veel plezier en ze noemt zichzelf ‘bepaald geen activiste’. Onder de circa 125  Waterbuscollega’s zijn slechts vier vrouwelijke kapiteins werkzaam.


“Jonge jongens die nu in dienst komen, worden hier soms hoger ingeschaald dan ik”, geeft de anders zo goedlachse Goudse Waterbuskapitein aan. Naar eigen zeggen is het overal eigenlijk nooit anders geweest. Ze werkte voorheen vele jaren als volwaardig kapitein/ aflosser, maar steevast was haar uitbetaling lager dan bij mannelijke collega’s.


En qua varen doet kapitein Anouk heus niet onder voor een vent. Met een flinke snelheid van wel veertig kilometer per uur ‘vliegt’ ze geregeld met haar waterbus over het water – daar waar dat echt kan en mag en ook volgens de strakke dienstregeling moet – om zo’n beetje ter hoogte van de haltesteiger beide Volvo Penta’s van 480 pk vol in de achteruit te gooien, waarna er in alle stilte kan worden afgemeerd.


In de passagiersruimte achter de stuurhut wordt nog net niet geklapt voor deze boterzachte ‘landing’ – waarschijnlijk is het te gewoon geworden. De steward gooit achterop een touwtje vast en laat de mechanische treeplank zakken voor het uit- en opstappen van de mensen. Wat een geoliede routine spreekt hieruit. Dit netjes en zeker ook veilig afmeren binnen zeer kort tijdsbestek wordt onderling het ‘spelletje spelen’ genoemd.  


Dieseltechniek
Het is eigenlijk aan haar Belgische vader te danken dat Anouk tot allround vakvrouw is uitgegroeid. De schippersdochter zat op het internaat Sint Nicolaas in Nijmegen, kreeg haar vaaropleiding via het KOF (Koninklijk Onderwijsfonds voor de scheepvaart) en ging op haar 17de bij haar ouders werken, aan boord van het 85 meter lange droge-ladingschip Verona.


Haar vader bracht haar de fijne kneepjes bij van de scheeps-dieseltechniek. “Hij zei: ‘Jij gaat hier alles doen en alles leren’. Tot aan het legen en repareren van de stronttank aan toe! En bij het reviseren van de scheepsmotor moest ik toevallig net examen motorkennis doen”, vertelt de geüniformeerde kapitein. 


Anouk behaalde op haar 21ste jaar haar vaarbewijs en Rijnpatenten. Twee jaar later had ze alle benodigde papieren in haar bezit om ook zelfstandig schipper te worden. En zo geschiedde: samen maar haar ex beleefde ze in haar eigen woorden ‘een mooi avontuur’ met het 110 meter lange droge-ladingschip Portello. Na haar scheiding werkte ze van 2008 tot 2014 als kapitein/ aflosser op alle mogelijk denkbare binnenvaartschepen.


Catamarans
“Maar thuis zijn is ook zo lekker”, zo verklaart ze haar keuze voor een nieuwe relatie – ze lacht: een walrot - die haar ook nog eens twee leuke stiefkinderen bracht. Omdat het varen toch altijd bleef trekken, werd ze door een vriendin gewezen op de mogelijkheden bij de Waterbus. En sinds januari 2015 vaart ze inmiddels alle routes op de vloot van voornamelijk kunststof en aluminium catamarans in en om de stedelijke regio’s van Rotterdam en Dordrecht.

In het begin was het wel wennen aan de mensen en de herrie die ze maken


Anouk noemt de constante aanwezigheid van passagiers als het grootste verschil met de gewone beroepsvaart: ”In het begin was het wel wennen aan de mensen en de herrie die ze maken”. Maar eigenlijk heeft de strakke dienstregeling van de Waterbus – vroeger Fast Ferry geheten - niet zoveel meer te maken met de beroepsvaart op de ‘strek’.


Over die vrachtvaart zegt ze: “Dat is met je benen omhoog in de stuurhut zitten en soms zelfs televisiekijken. Heel relaxed allemaal. Niet te vergelijken met dit busbedrijf op het water, waarbij we een snel schip aan het besturen zijn”. In haar vrije tijd en tijdens vakanties wil ze daarom nog altijd wel graag aflosserswerk blijven doen: “De lange strek blijft altijd trekken”. 
 

 

leaderboard