Vrees dat Zeebrugge de ‘kruimelhaven’ wordt van fusiepartner Antwerpen

Belangenorganisatie APZI (Association Port of Zeebrugge Interests) heeft woensdag 17 november tijdens een vergadering met het havenbestuur van Antwerpen te kennen gegeven, dat de voorgenomen fusie met de veel grotere haven van Antwerpen voor haar ‘niet meer hoeft’ als Zeebrugge de beloofde nieuwe zeesluis niet zou krijgen.

JAN SCHILS

Deze bom blijkt zo hard te zijn ingeslagen bij de havenbesturen in Zeebrugge en Antwerpen, dat APZI (dat de belangen van de havenbedrijven in Zeebrugge behartigt) zich min of meer gedwongen voelt om terug te krabbelen door een onvervalste communicatiestop af te kondigen.

Zo reageerde algemeen directeur Mathieu Delbarge van de vereniging afwijzend op een verzoek van deze krant om meer bijzonderheden te geven over de toch wel spectaculaire stellingname van APZI: “We hebben na interne bespreking besloten om voorlopig niet verder te communiceren of in te gaan op uw verzoek. We willen hiermee - in het belang van de haven van Zeebrugge – de verdere onderhandelingen alle kansen geven.”

De hartenkreet uit Zeebrugge komt niet zomaar uit het niet. Het is algemeen bekend dat er tussen beide fusiepartners van een zeker wantrouwen sprake is. In het kleinere Zeebrugge voelt men op de klompen aan dat de Antwerpse haven de eerste viool zal willen spelen en in de onderhandelingen niet van deze lijn zal willen afwijken.

De voorgenomen fusie tussen de havens van Antwerpen en Zeebrugge, die meer en meer op een ‘overname’ door Antwerpen in plaats van op een ‘samenwerking’ begint te lijken, kan door het op de lange baan schuiven van de bouw van de zeesluis ongetwijfeld schade oplopen, zo bevestigen verschillende vervoersexperts.

Projectbesluit

Zeebrugge wacht al meer dan 20 jaar op een volwaardige zeesluis en het besluit van de Vlaamse minister Lydia Peeters (mobiliteit) om de bouw opnieuw uit te stellen “omdat er nog een aantal studies nodig zijn”, klinkt weinig geloofwaardig. Bovendien is het nog maar de vraag of het allemaal vlot verloopt met het projectbesluit, dat in feite een bouwaanvraag inhoudt. Wie kan de garantie geven dat er geen bezwaarschriften tegen een eventuele bouwvergunning zullen worden ingediend?

Het tegendeel ligt eerder voor de hand. Hoe gaan de circa 25 bedrijven reageren die voor de bouw van de zeesluis, de tunnel en de ringweg gedwongen moeten verhuizen? Sommige van deze bedrijven kregen alvast de wacht aangezegd dat ze al in de loop van volgend jaar moeten verdwijnen, maar ze kunnen op zijn vroegst pas in 2024 terecht op een nieuw bedrijventerrein (De Spie).

Ook bestaat de mogelijkheid dat particulieren om de een of andere reden een bezwaarschrift indienen, waardoor de bouw verder kan worden vertraagd. Zoals het er nu naar uitziet, wordt niet eerder dan 2024 met de bouw van de zeesluis begonnen en dan moet alles wel meevallen. Intussen kan de haven van Zeebrugge niet profiteren van de komst van grotere schepen en/of zich verder ontwikkelen.

Arrogantie

Havenfunctionarissen, lokale politici en sommige bedrijfsleiders in Antwerpen zullen daar niet wakker van liggen. Een van hen zei zelfs te verwachten dat de haven van Zeebrugge in de toekomst een soort ‘kruimelhaven’ voor Antwerpen zou worden. Waarmee hij - na enig aandringen - verduidelijkte, dat Zeebrugge vooral van belang zal worden voor het soort goederentransport dat Antwerpen zelf niet kan of wil verzorgen of waarvoor het geen eigen toekomst ziet.

In dat geval zou de haven van Zeebrugge zich meer en meer met de kruimels tevreden moeten stellen. Wie de situatie rond de fusie van nabij volgt, kan een zekere arrogantie vaststellen bij de Antwerpse onderhandelaars - de havenbedrijven uitgezonderd. En tenslotte valt het natuurlijk op dat de politiek in Antwerpen zeer nauw verweven is met de topfiguren in de Scheldehaven, inclusief CEO Jacques Vandermeiren.