Overslaan en naar de inhoud gaan
Albert Visser, Gea Bakker-Zwering, Jan Bakker, Mieke Visser-Bakker en Marita Visser, dochter van Albert en Mieke, op de Harlingen 32 Geeske Jannie en de Marita.
Albert Visser, Gea Bakker-Zwering, Jan Bakker, Mieke Visser-Bakker en Marita Visser, dochter van Albert en Mieke, op de Harlingen 32 Geeske Jannie en de Marita. Foto Heere Heeresma jr.

“De zee is meer ontspannen dan de binnenvaart” 

De zwagers Jan Bakker en Albert Visser komen beiden uit een binnenvaartgezin, maar kozen voor de zee. Beiden zijn kapitein-eigenaar van een coaster. Ook varen zij beiden recreatief en commercieel op omgebouwde binnenvaartschepen. Ze vinden de zee meer ontspannen dan de binnenvaart, maar ook de zeevaart kent zijn ergernissen.

Heere Heeresma jr.

Aan de nieuwe chartersteiger bij de Oude Houthaven in Amsterdam liggen de tot jacht omgebouwde viskotter Harlingen 32 Geeske Jannie en de tot dagtochtenschip omgebouwde luxemotor Marita naast elkaar. De Geeske Jannie is van Jan Bakker en zijn vrouw Gea, de Marita van Albert Visser en zijn vrouw Mieke. Ze gaan tijdens het Amsterdam Light Festival door de grachten varen op een sloep die wordt bestuurd door Albert-Wim, Jans zoon, die werkzaam is in de rondvaart.

De ouders van Albert Visser (1962) hadden een kleine Dortmunder, de Actief. Albert heeft broers in de binnenvaart, maar ging zelf meteen de zee op. “Ik vind het wat meer ontspannen dan de binnenvaart”, zegt Albert. Zijn huidige coaster, die hij in 2010 liet bouwen, heet Warber. De twee vorige droegen dezelfde naam. “Warber is een Fries woord voor bezig zijn”, vertelt Albert. “Het enige actieve is zijn naam”, lacht Jan Bakker. Tijdens het gesprek delen de zwagers geregeld verbale plaagstootjes naar elkaar uit.

De Warber wordt bevracht door Wijnne & Barends. “We doen voornamelijk hout vanuit Finland naar Engeland en Frankrijk”, vertelt Albert. “We laden altijd in Rauma en Hamina, en varen naar Hull en Fécamp. We moeten een keer in de drie weken zo’n reis doen. De laatste tijd gaan we vaak in ballast weer terug. Je kunt het makkelijk in twee weken doen en dan hou je een week over. In de Oostzee doen we vaak houtsnippersreisjes voor de papierindustrie om de tijd op te vullen”.

De ouders van Jan Bakker (1962) hadden een spits, de Morgenstond, die onder de naam Klifrak nog in de vaart is. Jans zus Mieke vertelt dat zij en Jan na hun school graag aan boord bij hun ouders wilden, maar dat een spits nou eenmaal te klein was voor twee man personeel. Jan ging als matroos op een Denemarkenvaarder werken en zo ontstond het plan om met hun ouders op een Denemarkenvaarder te gaan varen. Dat hun vader vroeger op zee had gevaren, kwam goed uit. Hun vader ging terug naar school om zijn papieren voor Beperkte Kleine Handelsvaart te halen en kocht een Denemarkenvaarder, die ook Morgenstond heette, waarna Mieke en Jan een jaar of drie als bemanning met hun ouders hebben meegevaren. Ze gingen om beurten naar de Zeevaartschool in Delfzijl en in die tijd, de jaren ’80, leerde Mieke Albert kennen. Zij en Albert gingen als zetschippers op een Denemarkenvaarder werken en kochten vervolgens hun eerste Warber. De Marita, in 1929 als de Neeltje gebouwd bij Bijholt in Foxhol, is een liefhebberij van Albert en Mieke. Albert vaart als schipper op het Lemster skûtsje en kocht de Marita als volgschip. Om de kosten te drukken maken ze dagtochten met groepen vanuit Lemmer.

Marlboro

Jan en Gea kochten de in 1904 als binnenschip gebouwde en tot kotter omgebouwde Geeske Jannie tien jaar geleden als jacht. Jan heeft drie coasters gehad die alle Aldebaran heetten, maar de papierwinkel werd hem teveel. “Ik was geen kapitein, maar boekhouder met variabel uitzicht”. Om de papierwinkel te verdelen, werd hij samen met zijn jongere broer Wim eigenaar van de coaster Gitana. Ze wordt bevracht door Amasus Shipping en vaart op heel Europa, Noord-Afrika, de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. “Ik zeg altijd, je kunt kiezen uit twee vaargebieden”, vertelt Jan. “Het Noorden, en dan heb je meestal minder mooi weer, maar wel normale mensen. En het Zuiden, dan heb je meestal mooi weer, maar heb je te maken met een totaal andere cultuur waar wij nooit aan zullen wennen. Als wij naar de Noord-Afrikaanse kust gaan ben je twintig sloffen sigaretten armer voordat je ingeklaard bent. Je kunt wel zeggen: Ik doe daar niet aan mee, maar dan word je gewoon niet ingeklaard”. Welke landen zijn berucht? “Marokko, Tunesië, Libië, Egypte… Oekraïne is helemaal verschrikkelijk corrupt”. Welk merk sigaretten hebben ze het liefst in die landen? “Marlboro, maar die nemen we niet mee. We kopen altijd de goedkoopste sigaretten".

Zinloos papierwerk
De laatste tijd zit de Gitana wat vaker in het kortere werk, maar onlangs heeft ze in Spanje staal geladen voor Turkije. “Weet je waarom?”, vraagt Albert. “Staal kan niet bederven, hij doet er zolang over”. “Hij loopt wat harder als wij”, reageert Jan. “Maar als wij ons ruim aanvegen, zit hij weer vol”. Jan vertelt over doorgeslagen regelgeving in de zeevaart en zinloos papierwerk. In Italië moet hij “23 lijsten, certificaten en dergelijke” doormailen. “Elke haven heeft zijn eigen lijstjes, dus ook al vaar je van de ene Italiaanse haven naar de andere, je kunt weer al die lijstjes doormailen. Daar gaan uren en uren in zitten. Ze zijn nu wel druk bezig dat overal standaardlijsten gebruikt moeten gaan worden”.

Loodsplicht 
Mieke vindt de loodsplicht in Nederland discutabel. “Jan en Albert mogen als schipper op een zesbaks duwstel door heel Nederland varen. En dan kom je met je eigen schip, en dan mag dat ineens niet meer, dan moet je een loods aan boord nemen. Maar jij kent je eigen schip beter dan elke loods en je kent de gebieden ook”.
“Wij hebben meer papieren dan heel die loods”, vult Albert aan.
“Ze gooien het op veiligheid, maar bij te slechte weersomstandigheden moet je het met een loods op afstand doen, dan mag je ineens wel alleen varen. Dat is heel frustrerend”.

 

leaderboard